តំបន់ព្រៃត្រូពិចចុងក្រោយក្នុងភាគពាយ័ព្យនៃប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវបានគំរាមកំហែងដោយការកាប់ឈើខុសច្បាប់ ការទន្ទ្រានយកដី និងការបរបាញ់សត្វព្រៃ។ មូលនិធិអេមចេភី (MJP) បានធ្វើការងារជាមួយក្រសួងបរិស្ថានដើម្បីអភិរក្សប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីដ៏មានសារៈសំខាន់ និងពោរពេញទៅដោយជីវៈចម្រុះនេះ។ យើងបានផ្តល់ថវិកាគាំទ្រការងារក្រុមឧទ្យានុរក្សក្នុងតំបន់សំឡូត ធ្វើការជាមួយសាលារៀននានាដើម្បីការពារបរិស្ថានធម្មជាតិរបស់ពួកគេ ព្រមទាំងចែករំលែកបទពិសោធន៍ផ្នែកបរិស្ថានជាមួយសហគមន៍នានាក្នុងតំបន់ផងដែរ។
ការបានចូលសិក្សាជាមួយគ្រូដែលមានជំនាញ គឺនៅមានកំរិតនៅឡើយក្នុងតំបន់ជនបទនៃប្រទេសកម្ពុជា។ MJP បានសហការជាមួយលោកគ្រូ អ្នកគ្រូក្នុងសាលាបឋមសិក្សា និងអនុវិទ្យាល័យចំនួន១០ ដើម្បីបង្កើនគុណភាពអប់រំ វិធីសាស្ត្របង្រៀន និងជួយបំពាក់បរិក្ខាសាលារៀន។ កម្មវិធីអប់រំរបស់យើងបានជួយសិស្សចំនួន ១៥,០០០នាក់ ផ្តល់សៀវភៅសិក្សាតាមថ្នាក់រៀន គាំពារបណ្ណាល័យតាមសាលារៀន និងបណ្ណាល័យចល័ត បង្កើតឲ្យមានថ្នាក់អក្ខរកម្ម និងក្លិបអានសៀវភៅ។
៨០% នៃប្រជាជនក្នុងស្រុកសំឡូត រស់នៅក្រោមបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រអន្តរជាតិ ហើយការជំពាក់បំណុល គឺជាបញ្ហាចំបងមួយរបស់ពួកគេ។ កម្មវិធីឥណទានខ្នាតតូចដែលអនុវត្តដោយសហគមន៍បានបង្កើតក្រុមសន្សំ ផ្តល់កម្ចីតូចៗ និងការពិគ្រោះយោបល់ផ្នែកហរិញ្ញវត្ថុ ដល់គ្រួសារដែលក្រីក្របំផុតក្នុងភូមិចំនួន៧។ ដោយផ្តល់កំចីគ្មានការប្រាក់ ការគាំទ្រនិងការបង្ហាត់បង្រៀន យើងបានជួយដល់បុគ្គល និងសហគមន៍ក្រីក្រ ក្នុងការគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុ និងប្រើប្រាស់ទុនបង្វិលរបស់ពួកគេ។
ប្រមាណជា៨០% នៃប្រជាជនដែលរស់នៅតាមជនបទក្នុងប្រទសកម្ពុជា ប្រកបមុខរបរកសិកម្ម។ ភាពក្រីក្រក្នុងចំណោមពួកគេមានកំរិតខ្ពស់ ហើយការបានទទួលរបបអាហារដែលមានជីវជាតិ និងសុវត្ថិភាព នៅតែជាបញ្ហាសំរាប់គ្រួសារភាគច្រើន។ ការធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវសន្តិសុខស្បៀង និងរបបជីវជាតិគ្រប់គ្រាន់ គឺជាស្នូលនៃការងារកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់MJP។ យើងផ្តល់ការបណ្តុះបណ្តាលដែលអាចអនុវត្តបានទៅកាន់កសិករ និងសហគមន៍ដើម្បីជួយពួកគេ ប្រើប្រាស់អោយបានល្អបំផុតចំពោះការចិញ្ចឹមសត្វ ដីធ្លី និងធនធានរបស់ពួកគេ។
មូលនិធិអេមចេភី (MJP) ជួយផ្តល់ការថែទាំសុខភាពប្រកបដោយនិរន្តរភាពដល់សហគមន៍តាមរយៈ មណ្ឌលសុខភាព ចំនួន២កន្លែង មន្ទីរសម្ភព១ ព្រមទាំងការចុះអប់រំសុខភាពនិងព្យាបាលនៅតាមសហគមន៍ ដោយចាប់ការងារជាដៃគូរជាមួយអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន។ យើងបានគាំទ្រលើការផ្តល់សេវាសុខភាពមាតានិងទារក ការកាត់បន្ថយអត្រាស្លាប់របស់កុមារ និងជំងឺខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ ការថែទាំសុខភាពធ្មេញនិងភ្នែក ការណែនាំពីអនាម័យខ្លួនប្រាណ និងការបណ្តុះបណ្តាលសំរាប់លោកគ្រូអ្នកគ្រូ និងប្រធានសហគមន៍។
មូលនិធិអេមចេភី (MJP) តាំងចិត្តយ៉ាងមុតមាំ ក្នុងការពង្រឹងសិទ្ធិអំណាច និងសមភាពភាពចំពោះស្រ្តី និងយុវតី។ យើងបានធ្វើការងារជាមួយអ្នកតំណាងស្ត្រីនៅមូលដ្ឋានដើម្បីរៀបចំយុទ្ធនាការយល់ដឹងពីសមភាពយេនឌ័រ ប្រឆាំងនិងអំពើហឹង្សាក្នុងគ្រួសារ និងការជួញដូរមនុស្ស ព្រមទាំងជំរុញការអនុវត្តជាវិជ្ជមានសម្រាប់សុខភាពស្ត្រីផងដែរ។ យើងបានជួយផ្តល់ការបណ្តុះបណ្តាលជំនាញវិជ្ជាជីវៈដល់យុវតីដែលងាយរងគ្រោះ និងគាំទ្របន្ថែមគ្រួសារក្រីក្រដែលមានមេគ្រួសារជាស្ត្រីផងដែរ។
ប្រទេសកម្ពុជាជាប្រទេសមួយដែលមានប្រវត្តិសំបូរបែប តាំងពី២០០០ឆ្នាំមុន នៃមហាអាណាចក្រខ្មែរ។ ប្រាសាទអង្គរវត្ត និងប្រាសាទបាយ័ន គឺជាភស្តុតាងនៃអំណាចនិងធនធានដ៏រុងរឿង ព្រមទាំងសិល្បៈនិងវប្បធម៌ ដ៏សំបូរបែប នៃអាណាចក្រមួយនេះ។ ប្រវត្តិនៃប្រទេសកម្ពុជាត្រូវបានធ្វើឲ្យអាប់ឳនដោយការដឹកនាំនៃរបបខ្មែរក្រហម ដែលត្រូវបានចាត់ទុកជារបបមនុស្សឃាតដ៍អាក្រក់បំផុតមួយនៃសតវត្សទី២០។ នៅក្នុងចន្លោះឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់១៩៧៩ របបខ្មែរក្រហមបានឆក់យកជីវិតស្ទើរតែ ១ភាគបួន នៃប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទាំងមូល។ ប្រទេសកម្ពុជានៅបន្តរងផលវិបាកនៃអតីតកាលដ៍ជូរចត់នៅឡើយ ប៉ុន្តែក៍ជាប្រទេសដែលមានសម្រស់ដ៏កក់ក្តៅ ធន់ទ្រាំ និងមានអនាគតពោរពេញដោយក្តីសង្ឃឹម។
កម្ពុជាគឺជាប្រទេសកី្រក្រមួយក្នុងចំណោមប្រទេសក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ និងក្នុងចំណោមប្រទេសដែលមានការអភិវឌ្ឍន៍តិចតួចក្នុងពិភពលោក ដោយផ្អែកលើកត្តាអាហារ សុខភាព និងការអប់រំ។ ប្រជាជនកម្ពុជាភាគច្រើនរស់នៅក្នុងតំបន់ជនបទ។ យោងទៅតាមទិន្នន័យធនាគារពិភពលោក ៧៩% នៃប្រជាពលរដ្ឋទាំងមូលមិនទាន់មានប្រព័ន្ធទឹកស្អាតប្រើប្រាស់ និង ៥៨% មិនទាន់ទទួលបានសេវាអនាម័យនៅឡើយ។ កម្ពុជាកំពុងមានកំណើនគួរកត់សំគាល់លើជីវភាពរស់នៅ សេវាសុខភាពមាតានិងទារក និងកម្មវិធីអប់រំបឋមនៅតាមជនបទ។
ចំការ មីន ការអភិវឌ្ឍន៍ត្រូវបានពន្យឺតដោយគ្រាប់មីនរាប់លានគ្រាប់ បន្សល់ទុកពីទសវត្ស១៩៧០ និង១៩៨០ ដែលនៅរាយប៉ាយនៅតាមតំបន់ជនបទនានានៃប្រទេស។ គ្រាប់មីន និងយុទ្ធភ័ណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះ នៅកំពុងគ្របដណ្តប់ប្រមាណជា ១,៧០០គីឡូម៉ែត្រក្រឡាក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ មិនត្រឹមតែគំរាមកំហែងដល់ជីវិតមនុស្សសត្វ គ្រាប់មីនបានរាំងស្ទះការអភិវឌ្ឍន៏ ដោយកំហិតដល់ការប្រើប្រាស់ដីធ្លី ប្រភពទឹក ផ្លូវថ្នល់ សេវាសុខភាព និងអប់រំផងដែរ។
កម្ពុជាមានភ័ព្វទទួលបាននូវធនធានធម្មជាតិច្រើនយ៉ាង និងជាប្រទេសមួយចំណោមប្រទេសដែលសំបូរជីវៈចម្រុះ ក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។ ព្រៃឈើរបស់ប្រទេសនេះ គឺជាជម្រករបស់ប្រភេទសត្វកម្រជាច្រើន ដែលបានបាត់បង់ពីប្រទេសជិតខាង។ ប៉ុន្តែបរិស្ថានដ៏សំបូរបែបនេះកំពុងស្ថិតក្រោមការគំរាមកំហែងពីការកាប់ព្រៃឈើ ជីករ៉ែ បរបាញ់ និងការទន្ទ្រានដីកសិកម្ម។ ការបន្តបាត់បង់នៃព្រៃឈើ និងជម្រកធម្មជាតិ នឹងបង្កផលប៉ះពាល់ដល់សត្វព្រៃ និងប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពមនុស្សរាប់លាន ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយាល ហើយពឹងផ្អែកលើដីធ្លី ឬធនធានធម្មជាតិ។ កិច្ចអភិរក្សគឺជាកិច្ចការចាំបាច់សំរាប់ជីវភាពរស់នៅជនបទ និងការថែរក្សាប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីចម្រុះ។
#ZeroSnaringCampaign #Cambodia #StopTheSnares
យើងមានកម្មវិធីឃ្មុំតាំងពីឆ្នាំ២០១០មក ដោយដំបូងឡើយយើងមានកម្មវិធីគាំទ្រការប្រមូលទឹកឃ្មុំព្រៃ ហើយបច្ចុប្បន្ននេះយើងមានកម្មវិធីចិញ្ចឹមឃ្មុំនៅស្រុកសំឡូត។ នៅឆ្នាំ២០១៩ លោកស្រី អែនចេលីណា ចូលី ជាប្រធានមូលនិធិអេមចេភី បានចាប់ដៃគូជាមួយក្រុមហ៊ុនហ្គើរ៍ឡាំង និងអង្គការយូណេស្កូ ហើយបានទទួលងារជា «ម្តាយធម៌របស់កម្មវិធីស្រ្តីដើម្បីឃ្មុំ»។ អង្គការយូណេស្កូ កំពុងគាំទ្រកម្មវិធីស្រ្តីនិងការអភិរក្សឃ្មុំ នៅក្នុងឋបនីយជីវមណ្ឌល នៃតំបន់អង្គរក្នុងខេត្តសៀមរាប ហើយក៏បានផ្តល់ វគ្គហ្វឹកហ្វឺនជាមូលដ្ឋានអំពីការចិញ្ចឹមឃ្មុំ ដល់ស្រ្តីនៅស្រុកសំឡូតផងដែរ។
ឆ្នាំ២០២២នេះ មូលនិធិអេមចេភី បានបន្ថែមការយកចិត្តទុកដាក់ដល់ការអភិរក្សសត្វម្រោម ដែលជាភមរជាតិក្នុងស្រុក មួយប្រភេទគ្មានទ្រនិច មានខ្លួនតូច ហើយត្រូវបានគេស្គាល់ដោយសារគុណប្រយោជន៍ដ៏ពិសេសនៃទឹករបស់វា គឺទឹកម្រោម។ អេមចេភីមសង្ឃឹមថា ការបន្តកម្មវិធីចិញ្ចឹមឃ្មុំជាមួយស្រ្តីក្រីក្រ នឹងជួយពួកគេឲ្យមានមុខរបរឯករាជ កាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ថ្នាំគីមី ចូលរួមការពារព្រៃឈើ បង្កើនការយល់ដឹងអំពីគុណតម្លៃ នៃធនធានព្រៃឈើធម្មជាតិ ក្នុងចំណោមរបស់ស្រ្តីវ័យក្មេង និងសមាជិកសហគមន៍ របស់ពួកគេ ។ ឧសភា ២០២២
កញ្ញា អំ ចាន់នួន ដែលជាឧទ្យានុរក្សស្រ្តីមួយរូប នៃអង្គភាពរបស់យើង ។ នាងមានប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួន ដ៏គួរឲ្យកោតសរសើរណាស់។ ជាយុតីនៃតំបន់ជនបទដាច់ស្រយ៉ាលម្នាក់ ដែលមិនបានទាំងរៀនចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យផង ប៉ុន្តែនាងមានទឹកចិត្តស្រឡាញ់ធម្មជាតិជ្រាលជ្រៅ ហើយរីករាយទទួលយកឯកសណ្ឋានជាឧទ្យានុរក្ស ប្រដាប់ដោយកាំភ្លើងដៃ ចេញយាមល្បាតធនធានបរិស្ថាន នៃស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួន។ នាងបានចូលរួមយ៉ាងសកម្ម ក្នុងកិច្ចការអប់រំសហគមន៍ សិស្សានុសិស្ស និងព្រះសង្ឃ ឲ្យយល់ពីតម្លៃបរិស្ថានធម្មជាតិ ហើយចូលរួមស្តារនិងការពារ។ ក្នុងកំឡុងពេល៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ក្រុមឧទ្យានុរក្សនៃតំបន់សំឡូត បានចុះល្បាតជិត៥០០០ដង ហើយរកឃើញនិងបង្រ្កាបបទល្មើសជាង៨០០ករណី ដោយចាប់បានជនល្មើស៣៦០នាក់។
កញ្ញាចាន់នួន បានតាំងចិត្តបង្ហាញឲ្យសហគមន៍ឃើញថា ស្រ្តីអាចធ្វើកិច្ចការគ្រប់យ៉ាងបានដូចជាបុរសដែរ ហើយនាងក៏ចង់ក្លាយខ្លួនជាគម្រូដល់ស្រ្តី និងយុវតីនានា ក្នុងសហគមន៍របស់នាងផងដែរ។ កញ្ញាបានពោលថា «យុវជនត្រូវតែប្រឹងប្រែងចូលរួម ការពារនិងទប់ស្កាត់ចលនាបំផ្លាញសម្បត្តិធម្មជាតិ ដែលកំពុងតែកើតឡើងនៅជុំវិញខ្លួនពួកគេ ដើម្បីអាចជួយបញ្ចៀសមហន្តរាយនេះ កុំឲ្យហួសពេលទាន់» ។ តុលា ២០២១
នៅថ្នាក់ជាតិ ក្រសួងបរិស្ថានបានប្រារព្ធទិវាបរិស្ថានពិភពលោក ក្រោមប្រធានបទ «ជីវៈចម្រុះនិងសុខភាពមនុស្ស» ។ ឯ.ឧ. សាយ សំអាល រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងបរិស្ថាន បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្រសួងបរិស្ថានបានស្នើសុំឲ្យអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ផ្សព្វផ្សាយនិងជំរុញឲ្យមានការចូលរួម សកម្មភាពអនាម័យបរិស្ថាន ការដាំកូនឈើ និង ការទុកដាក់កាកសំណល់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដោយជៀសវាងការដុត ឬការគ្រប់គ្រង់កាកសំណល់បែបមិនត្រឹមត្រូវ ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពមនុស្សសត្វ និងខូចគុណភាពបរិស្ថាន ។
បច្ចុប្បន្ន មូលនិធិអេមជេភី កំពុងគាំទ្រថ្នាលបណ្តុះកូនឈើចំនួនប្រាំមួយកន្លែង ក្នុងនោះប្រាំថ្នាលជារបស់សហគមន៍ និងពីរកន្លែង ស្ថិតក្នុងទីស្នាក់ការមូលនិធិអេមចេភីផ្ទាល់។ ក្នុងថ្នាលទាំងនោះ មានកូនឈើចំនួនជាង៧៤០០ដើម ពូជផ្សេងៗគ្នាច្រើនប្រភេទ ដែលមានអាយុធំល្មមដើម្បីយកទៅដាំក្នុងរដូវភ្លៀងនេះ ។ ទិវាបរិស្ថាន គឺជាពេលចាប់ផ្តើមសកម្មភាពដាំកូនឈើ ។
ដើម្បីរួមចំណែកដល់ការខំប្រឹងប្រែងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល មូលនិធិអេមចជភី បាននិងកំពុងសហការគ្នាជាមួយដៃគូនៅមូលដ្ឋាន ជាមួយនឹងក្រុមឧទ្យានុរក្ស សមាជិកសហគមន៍ ព្រះសង្ឃ គ្រូបង្រៀននិង សិស្សានុសិស្ស រៀបចំព្រឹត្តិការណ៍អប់រំនិងលើកកំពស់ការយល់ដឹងអំពីបរិស្ថាន ។ ការអភិរក្សព្រៃធម្មជាតិ និងស្តារស្ថានភាពគម្របបៃតងឲ្យប្រសើរឡើងនៅតំបន់សំឡូតនេះ គឺជាបំណងអាទិភាពរបស់លោកស្រី អេនជីលីណា ចូលី ដែលជាស្ថាបនិកនៃមូលនិធិអេមចេភី ។ កក្កដា ២០២១
នៅពាក់កណ្តាលឆ្នាំ២០១៨ អ្នកភូមិអូរស្លែវ ដែលមានចំងាយប្រហែលពី ៧គម. ទៅ ១០គម. ខាងលិចទីស្នាក់ការអេមចេភីប្រចាំស្រុកសំឡូត បានរាយការណ៍ថា ពួកគេបានឃើញដំរីមួយហ្វូងតូចដែលមានចំនួនប្រហែលពី៣ទៅ៥ក្បាលកំពុងស៊ីចំណីក្បែរដងអូរ ។ នៅខែមេសា ឆ្នាំ២០១៩ មានដំរីមួយហ្វូងទៀតត្រូវបានគេឃើញនៅជិតការដ្ឋានធ្វើផ្លូវតាមបណ្តោយព្រំដែនថៃ-ខ្មែរ ចំងាយប្រហែល១៥គម. ខាងលិចក្រុងប៉ៃលិន ។ នៅខែមករាឆ្នាំ២០២០ មានដំរីមួយហ្វូងធំត្រូវបានគេឃើញដើរឆ្លងពីខាងទឹកដីថៃចូលមកក្នុងទឹកដីកម្ពុជានៅច្រក៤០០ ចំងាយប្រហែល២០គម. ខាងលិចឈៀងខាងត្បូងស្នាក់ការអេមចេភី ។ ហើយនៅខែឧសភា ឆ្នាំ២០២១កន្លងទៅនេះ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន ដឹកនាំដោយកញ្ញា រ៉ាចែល គ្រូធើរ៍ សហការជាមួយមូលនិធិអេមចេភី បានស្រាវជ្រាវរកឃើញដានជើង និងអាចម៍ដំរីថ្មីៗ នៅជាច្រើនកន្លែងក្នុងតំបន់ព្រៃការពារ សំឡូត ។
ក្រុមឧទ្យានុរក្សរបស់យើង នឹងបន្តតាមឃ្លាំមើល និងប្រមូលទិន្នន័យបន្ថែមទៀត អំពីវត្តមានរបស់ដំរីក្នុងព្រៃសំឡូត ។ លោក ឡុង ឡែន មន្ត្រីកម្មវិធីគ្រប់គ្រងធនធនធម្មជាតិរបស់អេមចេភី បានថ្លែងថា៖ «តំបន់ការពារនៅសំឡូត នៅតែជាជម្រកដ៏មានសក្តានុពលសំរាប់ដំរី និងសត្វព្រៃផ្សេងៗទៀត ។ ការសិក្សាអង្កេតលំអិតមួយអំពីសត្វព្រៃដោយប្រើកាមេរ៉ាស្វ័យប្រវត្តិ និងដ្រូន នឹងអាចជួយផ្តល់ភស្តុតាងបន្ថែម អំពីចំនួនដំរីនិងសត្វព្រៃក្នុងតំបន់ប្រើប្រាស់ច្រើនយ៉ាងសំឡូត» ។ ការប្រមូលរកភស្តុតាងបន្ថែមនេះ នឹងត្រូវបានធ្វើឡើង តាមរយៈការសិក្សាអង្កេតជីវចម្រុះមួយ ដែលគ្រោងចុះអនុវត្តក្នុងកំឡុងពេលប្រាំមួយខែខាងមុខនេះ ក្រោមកិច្ចសហការគ្នារវាងក្រសួងបរិស្ថាន អង្គការសត្វព្រៃនិងរុក្ខជាតិអន្តរជាតិ និង មូលនិធិអេមចេភី ។ កក្កដា ២០២១
ជាភ័ព្វសំណាង ទោះបីជាមានការរិតត្បិតលើការធ្វើដំណើរដែលបានដាក់ឲ្យអនុវត្តក្នុងពេលមានវិបត្តិនេះក្តី មូលនិធិ MJP បាននៅបន្តគាំទ្រក្រុមឧទ្យានុរក្សរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន ឲ្យចុះល្បាតការពារសត្វព្រៃ និងព្រៃឈើក្នុងតំបន់អភិរក្សសំឡូតដូចធម្មតា។ ក្រុមឧទ្យានុរក្សក៏បានចុះអប់រំផ្សព្វផ្សាយអំពីសារៈសំខាន់នៃការអភិរក្សសត្វព្រៃកម្រ ដល់ប្រជាពលរដ្ឋមូលដ្ឋានផងដែរ។ លើសពីនេះ MJP បានស្តារស្រះធម្មជាតិមួយសម្រាប់រក្សាទឹកទុក និងបានដាំកូនឈើហូបផ្លែ នៅក្បែរតំបន់អភិរក្ស ដើម្បីជាជម្រកដល់សត្វព្រៃនៅរដូវប្រាំង។
ក្នុងរយៈពេល២ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ក្រុមឧទ្យានុរក្សបានចុះរុះរើ និងរឹបអូស សម្ភារៈនិងឧបករណ៍ប្រម៉ាញ់ខុសច្បាប់ជាច្រើន រួមមានកាំភ្លើងកែច្នៃ អន្ទាក់ និងឧបករណ៍ឆក់សត្វ ពីពួកជនល្មើសបរបាញ់សត្វព្រៃ។ ជាមួយនេះ ក្រុមឧទ្យានុរក្សក៏បានជួយសង្រ្គោះសត្វព្រៃមួយចំនួនដូចជា ពស់ថ្លាន់ ពង្រូល ឈ្លូស អណ្តើក និងកេងកង ផងដែរ។
MJP មានគម្រោងបើកការសិក្សាស្រាវជ្រាវដ៏ពេញលេញមួយអំពីជីវៈចំរុះក្នុងតំបន់អភិរក្សសំឡូត នៅមុនដំណាច់ឆ្នាំ២០២០នេះ ដើម្បីបំពេញបន្ថែមលើដំណើរការនៃការធ្វើកំណត់តំបន់របស់ក្រសួងបរិស្ថានដែលកំពុងប្រព្រឹត្តទៅនៅទីនោះ។ កិច្ចការនេះ នឹងរួមចំណែកបង្កើននូវប្រសិទ្ធភាព នៃការងារអភិរក្សជាប្រព័ន្ធទៅលើព្រៃឈើ សត្វព្រៃ និងទីជម្រកជីវៈចម្រុះដ៏កម្ររបស់កម្ពុជា។ ខែតុលា ២០២០
លោក យ៉ុង សារិទ្ធ ជាមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សម្នាក់បាននិយាយថា “ខ្ញុំមានសេចក្តីរំភើបណាស់ដែលបានទទួលម៉ូតូថ្មីទាំងនេះសម្រាប់ឲ្យក្រុមឧទ្យានុរក្សយើងប្រើប្រាស់ចុះល្បាតព្រៃ ពីព្រោះម៉ូតូចាស់ៗ លែងអាចប្រើប្រាស់សម្រាប់បំពេញការងារការពារព្រៃក្នុងតំបន់នេះបានទៀតហើយ”។ ខែឧសភា ២០២០
ភឹម សុជា អាយុ៣៤ឆ្នាំ ជាគ្រួសារកសិករក្រីក្រមួយរស់នៅលើផ្ទៃដី ២០ម x ៨០ម ក្នុងភូមិបឹងរុន ដែលពីមុនគ្រួសារនេះ ពឹងលើប្តីលក់កម្លាំងពលកម្មស៊ីឈ្នួលគេសម្រាប់រកចំណូលគ្រួសារ។ ក្នុងរយៈពេល២ខែ អ៊ែមចេភីបានបណ្តុះបណ្តាលសុជា អំពីការរៀបចំសួនបន្លែគ្រួសារ និងបានផ្តល់គ្រាប់ពូជបន្លែ សម្រាប់ដាំនៅជុំវិញផ្ទះ មានដូចជា ខ្ទឹមស ននោង សណ្តែកកួរ ត្រកួន និងសាឡាត់។ គ្រាន់តែរយៈពេល២-៣ខែប៉ុណ្ណោះ គ្រួសារនេះមានបន្លែស្រស់ៗជាច្រើនសម្រាប់បរិភោគ និងលក់សន្សំប្រាក់បានចំនួន៣០០ដុល្លារ។ សុជា ក៏បានចែករំលែកបន្លែរបស់ឲ្យអ្នកជិតខាង ដែលមានចិត្តចង់ដាំបន្លែសម្រាប់ជាប្រភពចំណូលបន្ថែមដល់គ្រួសារផងដែរ។ សុជា មានផែនការពង្រីកសួនបន្លែបន្ថែមទៀត ដោយដាំដំណាំ ត្រសក់ ម្ទេស សណ្តែកគួរ សាឡាត់ ខ្ទឹម ប៉េងប៉ោះ ត្រឡាច និងននោង ដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូលគ្រួសារបន្ថែមទៀត។
នៅឆ្នាំ២០២០នេះ អ៊ែមចេភី នឹងជួយបង្ហាត់បង្ហាញ និងផ្តល់ពូជបន្លែដល់កសិករក្រីក្រចំនួន១៥គ្រួសារបន្ថែមទៀត ដើម្បីជួយឲ្យពួកគាត់មានអាហារគ្រប់គ្រាន់ និងអាចរកបានប្រាក់ចំណូលបន្ថែមសម្រាប់គ្រួសារផងដែរ។ ខែមីនា ២០២០
ព្រឹត្តការណ៍នេះរៀបចំឡើងដោយក្រុមការងារសុខភាព និងអប់រំ របស់មូលនិធិអ៊ែមចេភី ដោយមានកិច្ចសហការយ៉ាងល្អប្រសើរ ពីសំណាក់លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ នៃសាលាទាំង២ ក្រុមឧទ្យានុរក្ស និងអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន។
ព្រឹត្តការណ៍រត់ប្រណាំងដើម្បីសុខភាពនេះ បានក្លាយទៅជាព្រឹត្តការណ៍ប្រចាំឆ្នាំមួយ ដែលមូលនិធិអ៊ែមចេភី រៀបចំឡើងដើម្បីបង្កើនការយល់ដឹង ពីអត្ថប្រយោជន៍នៃការហាត់ប្រាណដល់ក្មេងៗ ចែកចាយអំពីសារសុខភាពសំខាន់ៗ ដល់សហគមន៍ជិតខាង និងផ្សព្វផ្សាយអំពីគម្រោងផ្តល់សេវាពិគ្រោះជម្ងឺមិនឆ្លងនៅមណ្ឌលសុខភាពបឹងរុន។
ការរត់ប្រណាំងនេះ ត្រូវបានរៀបចំជា៤រយៈចំងាយ គឺ៣០០០ម៉ែត្រ សម្រាប់សិស្សអនុវិទ្យាល័យជាយុវជន ចំងាយ២០០០ម៉ែត្រ សម្រាប់សិស្សអនុវិទ្យាល័យជាយុវតី ចំងាយ១៥០០ម៉ែត្រ សម្រាប់សិស្សបឋមសិក្សាទាំងពីរភេទ និងចំងាយ៥០០ម៉ែត្រសម្រាប់អ្នកថ្មើរជើង។ អ្នករត់ឈ្នះគេ៣នាក់ ក្នុងប្រភេទចំងាយនិមួយៗ បានទទួលជ័យលាភីយ៉ាងសមរម្យ។
វេទិការសំណួរចំលើយ ស្តីពីការថែទាំសុខភាព និងបង្ការជំងឺ ដែលប្រព្រឹត្តទៅ នៅក្រោយពេលរត់ប្រណាំងចប់ បានទទួលការចូលរួមយ៉ាងផុលផុស ពីសំណាក់សិស្សានុសិស្សទាំងអស់។
អ្នកចូលរួមទាំងអស់ បានយល់ស្របគ្នាថា គួររៀបចំឲ្យមានព្រឹត្តការណ៍នេះម្តងទៀតនៅឆ្នាំ២០២១។ ខែកុម្ភៈ ២០២០
ក្នុងចំណោមនោះ មានកុមារីម្នាក់ឈ្មោះ រឿង សុខឡា អាយុ១៤ឆ្នាំ រៀនថ្នាក់ទី៩ នៅអនុវិទ្យាល័យស្រែអណ្តូង។ នាងរស់នៅក្នុងភូមិកន្ទួត ជាមួយឪពុកម្តាយ និងបងប្អូនស្រី២នាក់របស់នាង។ ឪពុករបស់នាងពិការជើងម្ខាង ដោយសារផ្ទុះមីន។ ភាពក្រីក្រ បានធ្វើឲ្យសុខឡា ស្ទើរតែបោះបង់ចោលការសិក្សា។ ជារឿយៗ នាងទៅរៀនមិនបានទៀងទាត់ទេ ផ្ទះរបស់នាងនៅប្រមាណ៣,៥គម ពីសាលា ហើយគ្រួសាររបស់នាង មិនមានលទ្ធភាពផ្តល់សម្ភារៈសិក្សា និងឯកសណ្ឋានសិស្សគ្រប់គ្រាន់ ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់លទ្ធផលសិក្សារបស់នាង។
កម្មវិធីអាហារូបករណ៍សៃឡហ៍ នៃមូលនិធិអ៊ែមចេភី បានឧបត្ថម្ភដល់ សុខឡា នូវកង់មួយគ្រឿង ឯកសណ្ឋានសិស្ស សម្ភារៈសិក្សាមួយចំនួន ព្រមទាំងរបបអង្ករ និងប្រាក់ចំណាយប្រចាំខែផង។ ឥឡូវនេះ សុខឡាបានចូលរៀនជាទៀងទាត់ ហើយពិន្ទុនិងចំណាត់ថ្នាក់ប្រចាំខែរបស់នាងក៏បានប្រសើរឡើងដែរ។ នាងសប្បាយចិត្តណាស់ ហើយនាងចង់រៀនឲ្យបានចប់ថ្នាក់ ដើម្បីបានក្លាយជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់។ នាងនិយាយថា “ខ្ញុំសូមថ្លែងអំណរគុណដល់ MJP ដែលបានជួយផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់ខ្ញុំ”។ ខែកក្កដា ២០១៩
ក្នុងនាមជាទ្យានុក្សម្នាក់ នាងបានចូលរួមចុះល្បាតទប់ស្កាត់បទល្មើសព្រៃឈើ និងសត្វព្រៃនៅតំបន់សំឡូតយ៉ាងទៀងទាត់។ នាងបានចែករំលែកចំណេះដឹងស្តីពីបរិស្ថានដល់អ្នកភូមិ និងសិស្សជាច្រើននៅតាមភូមិនានា តាមរយៈការចុះផ្សព្វផ្សាយអំពីសារៈសំខាន់នៃកិច្ចការពារធនធានធម្មជាតិ។ នៅពេលបានក្លាយខ្លួនជាឧទ្យានុរក្ស នាងបាននិយាយថា “ខ្ញុំពិតជាចង់ឃើញប្រជាជន ចូលរួមការពារ បរិស្ថាន កាន់តែច្រើនឡើង ដើម្បីឲ្យតំបន់សំឡូតរក្សាបាននូវព៌ណបៃតង និងបង្កើនចំនួនសត្វព្រៃឲ្យបានច្រើនសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ”។ ខែមេសា ២០១៩
